De tweede editie van Polderlicht -die van 2003- organiseerden we vanuit een bouwkeet aan het eind van de Polderweg. Die keet deelden we met de werknemers van sloopbedrijf Beijer & Zn. In de kantine hingen kalenders met halfblote dames, tussen de middag rook het er naar gebakken eieren met spek en uiteraard werd er op vrijdagmiddag een kratje bier aangesproken. En het mooie was: wij 'kunstenmakers' hoorden er vanaf het begin helemaal bij.
Het gezelschap wisselde zo nu en dan, maar Dirk Wagensveld was er vrijwel altijd. Hij was er ook voor óns, of het nu ging om het vervoeren van spullen, het plaatsen van hekken of iets anders. Een lieve man, altijd goed voor een grap. En wat liep-ie trots rond met z'n vrouw tijdens Polderlicht! Vandaag hoorden we tot onze schrik dat Dirk afgelopen zaterdag is overleden. Godverdomme!