Polderlicht-deelnemer Jan Theun van Rees is één van de tien finalisten van de Bouw in Beeld (foto-)prijs. Het thema van de wedstrijd was 'Mijn ruimte, mijn plek'.
Jan Theun: "Mijn inzending bestaat uit vijf foto's en een video, die onderdeel uitmaken van een nieuw project: The Organs of the Aragon. In een vervallen wijk van Chicago staat de ‘Aragon Ballroom’, een concertzaal uit de jaren twintig. Het uitbundig gedecoreerde interieur lijkt op een sprookjespaleis van zuurstokken en slagroomsoezen. Brian Durack is er sinds jaar en dag de lichttechnicus. In een gedeelte van de kelder onder de concertzaal heeft hij zijn eigen wereld geschapen. Hij verzamelt er orgelpijpen, die hij aansluit op een orgel dat de gehele ruimte vult. Langs de muren loopt op ooghoogte een modelspoorbaan. ’s Nachts, als niemand aanwezig is, bespeelt hij het orgel, terwijl de trein rond rijdt.
Als ik hem bezoek om zijn wereld te fotograferen, geeft Brian mij een zelfgemaakte videofilm, die uiteindelijk het uitgangspunt voor deze presentatie wordt. In schokkerige beelden kijken we mee over de schouder van Brian, terwijl hij vanuit de nok van het gebouw afdaalt naar zijn eigen domein onder de grond.
In de foto’s wordt stil gestaan bij verschillende plekken die in de film slechts vluchtig voorbij schieten. Naarmate ik dieper in het gebouw doordring, nadert de fotocamera de objecten steeds dichter, zodat zij een wereld op zich zelf gaan vormen. Door deze vervolgens levensgroot af te drukken wordt de intimiteit van dit verborgen paradijs haast aanraakbaar gemaakt."
Een tentoonstelling met het werk van alle finalisten is t/m 12 juli te zien in het stadhuis van Den Haag. Daarna in het Muziekgebouw a/h IJ te Amsterdam (11 september t/m 9 Oktober) en de Technische Universiteit te Eindhoven (16 oktober t/m 16 november)
Jan Theun: "Mijn inzending bestaat uit vijf foto's en een video, die onderdeel uitmaken van een nieuw project: The Organs of the Aragon. In een vervallen wijk van Chicago staat de ‘Aragon Ballroom’, een concertzaal uit de jaren twintig. Het uitbundig gedecoreerde interieur lijkt op een sprookjespaleis van zuurstokken en slagroomsoezen. Brian Durack is er sinds jaar en dag de lichttechnicus. In een gedeelte van de kelder onder de concertzaal heeft hij zijn eigen wereld geschapen. Hij verzamelt er orgelpijpen, die hij aansluit op een orgel dat de gehele ruimte vult. Langs de muren loopt op ooghoogte een modelspoorbaan. ’s Nachts, als niemand aanwezig is, bespeelt hij het orgel, terwijl de trein rond rijdt.
Als ik hem bezoek om zijn wereld te fotograferen, geeft Brian mij een zelfgemaakte videofilm, die uiteindelijk het uitgangspunt voor deze presentatie wordt. In schokkerige beelden kijken we mee over de schouder van Brian, terwijl hij vanuit de nok van het gebouw afdaalt naar zijn eigen domein onder de grond.
In de foto’s wordt stil gestaan bij verschillende plekken die in de film slechts vluchtig voorbij schieten. Naarmate ik dieper in het gebouw doordring, nadert de fotocamera de objecten steeds dichter, zodat zij een wereld op zich zelf gaan vormen. Door deze vervolgens levensgroot af te drukken wordt de intimiteit van dit verborgen paradijs haast aanraakbaar gemaakt."
Een tentoonstelling met het werk van alle finalisten is t/m 12 juli te zien in het stadhuis van Den Haag. Daarna in het Muziekgebouw a/h IJ te Amsterdam (11 september t/m 9 Oktober) en de Technische Universiteit te Eindhoven (16 oktober t/m 16 november)