AMSTERDAM - En opeens duiken weer schedels op in de beeldende kunst. Nadat Damien Hirst eind vorig jaar in het Rijksmuseum Amsterdam zijn veelbesproken diamanten schedel heeft tentoongesteld, wordt vandaag officieel een bushokje in Dordrecht in gebruik genomen, in de vorm van een polyester schedel, gemaakt door Joep van Lieshout.
Alhoewel van een geheel andere uitstraling, zijn de overeenkomsten opvallend. Beide kunstenaars zien hun schedel als een vanitassymbool, en zeggen ermee te verwijzen naar de klassieke kunstgeschiedenis. Zo heeft Van Lieshouts schedel aan de overkant van de straat een ‘ei’ als tegenhanger, ook een bushokje. Alfa en Omega, noemt Van Lieshout ze; de beelden verwijzen naar het begin en het einde in het leven. De hedendaagse kunstenaars zeggen er overigens niet bij dat de oude symbolen inmiddels wel wat betekenissen erbij hebben gekregen dan in de 17de eeuw: in de pop- en gothicscene worden ze zo vaak gebruikt, dat het een veel complexer stijlmiddel is geworden.
Effectief blijft de oude vorm desalniettemin. Voor het Rijksmuseum stonden lange rijen voor Hirst. En de schedel van Van Lieshout kreeg direct media-aandacht, dankzij oproer onder geschrokken scholieren. (Bron: De Volkskrant)