dankeschön!

Zesentwintig goede, mooie, poëtische, spannende en/of vervreemdende kunstwerken.
De meest uiteenlopende locaties op amper drie hectare.
Grotendeels droog weer.
Drie- tot vierduizend enthousiaste bezoekers.
Geen onvertogen woord...
De vijfde en laatste editie van Polderlicht was een succes!

Een succes dat alleen maar mogelijk was omdat allerlei mensen van allerlei instellingen hun steentje (en af en toe een baksteen, en soms een heel rotsblok) hebben bijgedragen.
Zoals huismeester Tom Hellwig, de geweldige bodes Jan, Leo en Ton, en Fred en de andere veiligheidsmensen van het Stadsdeelhuis, waar alles tot op de minuut klopte.
Of Wietse Keren, uitbater van Grand Café Arts & Foods, die zonder enige voorkennis meteen 'geloofde' in ons project en zijn openingstijden en menu aanpaste (met een welverdiende piek in zijn omzet tot gevolg.)
Of Mick Witteveen, die zelfs vanaf haar vakantieadres nog PR-adviezen stuurde.
Of de vrijwilligers Catherine, Koen, Maura, Ed, Zac, Gert, Marc, Joni, Mathijs en Tiers die onze spulletjes in de gaten hielden en daarbij wind, kou en vocht trotseerden.
En zo zijn er nóg tientallen. Tegen al die mensen zeggen wij dan ook: dankjewel! Het was hartstikke fijn samenwerken!

polderplaatjes

Flickr.com is een fotografie-website waarop eenieder zijn foto's kan plaatsen. Het is de grootste en bekendste in zijn soort en kent deelnemers over de hele wereld. Zo ook in Amsterdam Oost, alwaar de zgn. Oost Pool gezamenlijk een bezoekje bracht aan Polderlicht en e.e.a. op de gevoelige plaat zette. Bovenstaande foto van Gudrun Barenbrock's installatie (gemaakt door een zekere Johnnny S.) is er één van; hier staan er nog veel meer.

Wij van Polderlicht zijn héél blij met zo veel mogelijk foto's van ons project. Dus als u er was, met een camera, en u heeft mooie plaatjes geschoten, en u vindt het een aardige gedachte dat die in ons archief terechtkomen, schroom dan niet en stuur ze ons toe. Klik hier voor ons mailadres. Onze dank is groot en eeuwig!

tot slot

Het Polderweggebied ligt er weer precies bij zoals een week geleden. Een paar alweer niet zó nieuwe gebouwen die met elkaar concurreren in lelijkheid tussen enkele verlaten bouwterreinen. Niets opvallends verder. Maar voor ons is het -na vijf edities Polderlicht- een zeer speciaal stukje Amsterdam. We kennen er bijna iedereen, bijna iedereen kent ons. We hebben met het terrein geknokt. We hebben het vervloekt. We hebben er de mooiste gebouwen gesloopt zien worden. We hebben er elk hoekje en elk gaatje leren kennen. En we hebben er van leren houden.

Wij zijn klaar met 'ons' Polderweggebied, het is nu 'hún' Oostpoort. We zullen de ontwikkelingen van een afstandje blijven volgen en wensen de uitvoerenden veel sterkte en wijsheid. Maar één ding is zeker: zo leuk als het er afgelopen weekend was, zo leuk wordt het er voorlopig niet meer.