donderdag 23 september 2010

groot, groter, groots(?)


Een overzichtstentoonstelling van Atelier van Lieshout in de Rotterdamse Onderzeebootloods. Of: één van de grootste namen in het huidige Nederlandse kunstlandschap toont een expo met veelal grootschalige concepten en enorme formaten in 's lands grootste expositieruimte. Size matters voor Joep van Lieshout.

Zo is Bar Rectum (foto) een weergave van ons spijsverteringssysteem, met een heel café(!) in de dikke darm. En zo is er ook een immense vrouwentorso met afgezaagde ledematen (ook met een café erin verwerkt), een groteske 'baarmoeder' (met daarin een slaapkamer, een minibar en een douche) en een giga-spermacel (ook met een slaapkamer). Daartussen staan tientallen (relatief) kleinere, vrolijk gekleurde of juist zwart geblakerde sculpturen en installaties. Al die werken lijken elkaar te versterken, en het is dan ook fijn dwalen in dit deel van Infernopolis.

Maar dan gaat Van Lieshout nóg groter: The Technocrat verbeeldt een geheel zelfvoorzienende voedselfabriek: voedsel genereert poep - poep genereert voedsel - voedsel genereert poep - ad infinitum. Mensen (slaven) zijn slechts een anonieme schakel in een autarkisch, volledig doorgeïndustrialiseerd systeem. Een mooi gegeven, vintage Van Lieshout. Het probleem zit 'm in de talloze hogedrukketels, waterbassins, silo's, mengbakken, doorvoerslangen en andere zaken die erbij worden gesleept en die de ruimte weliswaar vullen, maar feitelijk niets toevoegen aan het basisidee en meer vragen oproepen dan nodig is. Ter vergelijking: in een hoek staat een object dat plee en varkenstrog in één is; die hele gigantische poepfabriek teruggebracht tot één simpel -en daarmee veel sterker- beeld.

Resumerend: een boeiende, zij het niet helemaal overtuigende expositie op een absolute toplocatie in het spannende Rotterdamse havengebied. En dat op een zonovergoten dag, u hoort ons niet mopperen. Nou ja, één ding nog: in de Onderzeebootloods mag dan alles om 'groot' draaien, het prijzige kaasplankje was er verdomde klein!