vrijdag 22 augustus 2014

hanging around thema-avond


“Een maatschappij krijgt de kunst die zij verdient, en kunst krijgt de maatschappij die zij verdient!” Aldus SP-raadslid Tiers Bakker tijdens een pleidooi voor meer samen-leving -en kunst als een uitgesproken exponent daarvan- tijdens de Hanging Around thema-avond, gisteravond in CBK Amsterdam. Onze penningmeester André Schaminee, in het dagelijks leven consultant bij organisatiebureau Twijnstra Gudde, voelde ten overstaan van zo’n vijfendertig bezoekers drie interessante gasten aan de tand met als onderliggende vraag: “Zijn kunstenaars ondernemender geworden sinds de bezuinigingen van twee jaar geleden? En zoja, is dat een goed ding?” Kunstenaar Ad de Jong vertelde dat niet zozeer de bezuinigingen hem hadden gekwetst, maar meer de toon waarop Staatssecretaris-tegen-Cultuur Halbe Zijlstra en companen kunstenaars als uitvreters pleegden te framen. Daarnaast vertelde hij over plannen om het mede door hem opgerichte W139 geheel financieel onafhankelijk te maken. En dat samenwerking, collectiviteit een oplossing is... of zou kunnen zijn.  

Mieke Schobbe is daarentegen een echte soliste: onafhankelijk van subsidie of andere ondersteuning zoekt zij het zélf wel uit. Mieke heeft een zogeheten micro-mecenaat opgericht ten faveure van haar eigen beroepspraktijk. Met andere woorden: mensen/fans/bewonderaars betalen haar elke maand een vast bedrag en bouwen daarmee een tegoed op dat ze kunnen ‘verzilveren’ door aankoop van één van Mieke’s kunstwerken of een andere dienst (architectuuradvies, photoshop-les etc.) Mieke gaf aan dat dit micro-mecenaat al drie jaar genoeg opbracht om de huur te betalen en er zelfs een autootje van te kunnen rijden, maar dat het veel, héél veel extra werk met zich meebracht. En ze wordt er, omdat haar klanten mecenassen nu eenmaal graag nieuwsbrieven, kadootjes, ja aandacht vragen, zowaar wat socialer van... wat ons dan weer terugbrengt bij SP-er Tiers Bakker, altijd goed voor een pittige uitspraak. Kunstenaars, aldus Tiers, moeten zich niet lenen voor ‘hippe’ buurtprojecten, want die vormen slechts de schaamlap voor de maatschappelijke problemen die het immer voortwoekerende virus van de neo-liberalisering (dit woord viel overigens niet één keer, maar de geest ervan spookte door de hele avond) met zich meebrengt.

We hadden niet de pretentie om Ultieme Antwoorden te geven op de Grote Vragen die aan onze thema-avond ten grondslag liggen – laat staan dat we zoiets als een Revolutie wilden ontketenen. Daarvoor is zo’n avond nu eenmaal te kort en blijven er altijd meer zaken liggen dan er worden aangeroerd. Maar een aardig inzicht in de persoonlijke visie van een drietal bijzondere betrokkenen gaf de avond welzeker. Het was onderhoudend, informatief en nog gezellig ook. Enne... wanneer heeft ú het woord ‘marxisme’ voor het laatst gehoord? In een context dat het ook sense maakte?