Honderden galerieën en kunstenaarsinitiatieven presenteren zich deze week in en rond
de magistrale Van Nelle-fabriek en op talloze andere plaatsen in Rotterdam
tijdens de jaarlijkse Rotterdam Art Week. Wij gingen een kijkje nemen en waren na zo'n 48 uur zó
murw geslagen door alle visuele geweld dat we het ene conceptuele
knutselwerkje niet meer van het andere abstracte meesterwerk konden
onderscheiden. Heel veel van alles dus, te veel in elk geval om op te noemen maar een paar zaken willen we u niet onthouden:
No Walls toont enkele tientallen monumentale installaties en sculpturen van Nederlandse en Vlaamse kunstenaars in de Fenixloods op Katendrecht. Stuk voor stuk goede kunstwerken die in de enorme donkere hal, heel theatraal, met een enkele spot worden aangelicht. En hoewel dat in eerste instantie sfeerverhogend en dus goed werkt gaat dat op den duur een beetje tegenstaan: de kunstwerken zijn op zichzelf te goed voor zo’n nivellerende aanpak.
Dordtyart presenteert een pop-up tentoonstelling in één van de hallen op het terrein van de Van Nelle-fabriek. Met fijne bijdragen van ondermeer Zoro Feigl, Nico Parlevliet en Joost Rekveld. 'Polderlicht-veteraan' Peter Vink maakte voor de gelegenheid een fijn nieuw werk: zoals we dat van hem gewend zijn liet hij zich inspireren door de bestaande architectuur, met een strak ‘web’ van lichtlijnen als resultaat.
Projections is de videobeurs van Art Rotterdam. In een relatief kleine, verduisterde ruimte wordt op vernuftige wijze een aantal grote videoprojecties simultaan ge-loopt: de bezoeker kan ze, koptelefoon op het hoofd, rustig bekijken op zitbankjes. We namen de tijd en zagen enkele films helemaal en van een paar anderen een stukje. Veruit het interessantste was een al wat oudere film van Renzo Martens, die in 2003 zonder perskaart of visum maar mét een klein cameraatje naar Tsjetsjenië trok (op dat moment een levensgevaarlijke war zone), niet om een portret te maken van een verwoest land maar om de verbaasde slachtoffers te vragen wat ze van hém vonden. Episode 1 is een soms tenenkrommend en politiek behoorlijk incorrect egodocument, dat stiekem het nodige blootlegt over de rol van media in crisissituaties. Magnifiek.
Atelier Van Lieshout zette voor de gelegenheid de deuren open van haar ateliercomplex AVL-Mundo. Daar mochten we een blik werpen op de enorme installatie Blast Furnace, gemodelleerd naar een eind negentiende-eeuwse hoogoven. Industrieel erfgoed dus dat, aldus de begeleidende tekst, een nieuwe functie krijgt in de post-apocalyptische maatschappij waarin kleine groepjes overlevenden met eenvoudige middelen volledig zelfvoorzienend moeten zien te overleven – en waar eigenlijk het hele oeuvre van Van Lieshout over gaat. Rondom het ateliercomplex staan wat ‘losse’ beelden en installaties verspreid op een wat verwaaid stuk land waarop –zo blijkt- groenten worden verbouwd voor de Rotterdamse voedselbank. Op een wrange manier past dat gegeven heel goed in het Van Lieshout-verhaal...
[ op de foto's vanaf linksboven met de klok mee: een boeiende ledlicht-installatie van Jonas Vorwerk @ No Walls | Uit duizenden herkenbare roze sculpturen van Stefan Gross @ No Walls | De 'mistbank' van Edwin van der Heijde @ Dordtyart pop-up | Een sculptuur van Atelier van Lieshout @ AVL-Mundo | Werk van pop art-veteraan Woody van Amen en Hidde van Schie op hun gezamenlijke expositie @ TENT Rotterdam | On Spam, Lectori Salutem #4 van Niels Post in de sneeuw op het Van Nelle-terrein ]