Goed, die dertig dag-/jaar-/logboeken die Wim Vonk in de Inkijk
toont vormen tesamen dus een even particuliere als eigenzinnige weerslag van
dertig jaar kunstonderwijs, en vertellen daarnaast het één en ander
over de hoofdstedelijke kunst-scene in het algemeen en de eigen kunstpraktijk van Wim
in het bijzonder. En hoewel dat reuze interessant is om te weten en essentieel
voor de appreciatie van het geheel, het gaat er uiteindelijk om hoe het
oogt. We zijn immers een etalagegalerie, nietwaar? Welnu, we hebben geen klagen. Wim’s tekenmachine is een typisch Vonkiaanse constellatie van
objects trouveés: zo zien we een prullenbak, beschilderde planken, een
stuk aluminium traanplaat, ‘karakteristieke’ boomtakken, een eind tuinslang en
zo’n ouderwetse houten teekendoos, dat alles opgevrolijkt met een
vleugje Afrikaanse volkskunst. Tesamen vormen ze een 100% analoge, behoorlijk
krakkemikkig uitziend soort molen die gestaag haar rondjes draait en goed is voor
grillig schaduwspel op de muren. Het apparaat trekt een aantal touwtjes mee
waaraan stiften, krijtjes en potloden zijn bevestigd die grote, kleurige cirkels
trekken over de opengeslagen boeken. De installatie rammelt aan alle kanten maar
wérkt... en ook dat is typisch Wim.
Gerrit Rietveld
Academie & Ik (GRA IK) is tot en met vrijdag 1 mei te zien in
Etalagegalerie Inkijk, metrostation Waterlooplein, Amsterdam. Wim Vonk
himself is regelmatig ter plaatse om zijn machine af te stellen en volgestreepte pagina’s om te slaan. Als deze (voor ons doen korte)
tentoonstelling is afgelopen worden alle dertig boeken opgenomen in de collectie
van het Amsterdamse Stadsarchief.