Er loopt een rechte lijn van Mary Shelley’s gothic
klassieker Frankenstein (1818) via ondermeer 2001: A
Space Odyssey en Blade Runner naar Ex_Machina, die
momenteel in de Nederlandse bioscopen draait. Maar zo aantrekkelijk als de met
kunstmatige intelligentie (AI) uitgeruste
cyborg Ava waren al die man made monsters, computers en
androïden nog nooit. Ava ‘droomt’ van een beter leven en zet haar niet
geringe verleidingskunsten in om dat ideaal te bereiken. Maakt dat haar een
autonoom wezen of is ze alleen maar zo geprogrammeerd? Of doet dat verschil er
niet meer toe als al haar ‘kennis’ via een zoekmachine als Google is
gehackt van ons aller online-profielen? Ex_Machina stelt ook de vraag of wij mensen niet
eveneens voor een deel zijn (voor-)geprogrammeerd, waar het gaat om
bijvoorbeeld seksuele voorkeur, smaak en mate van (on-)volgzaamheid. En daarmee net zo manipuleerbaar zijn als een machine. Een fijne film.