dinsdag 16 juni 2015

valse psalmen



Gisteravond trad Liturgy op in de hoofdstedelijke Occii. De vier Amerikanen spelen snoeiharde, bombastische math rock, die wordt gedragen door krankzinnig virtuoos drumwerk en continue om elkaar heen cirkelende gitaarpatronen in het hoogste register. Zo nu en dan wordt er minutenlang in zo’n patroon doorgeragd en op die momenten klinkt de muur van geluid overtuigend en gewoon lekker. Althans, totdat de zanger zijn mond open doet en een even krachteloos als monotoon (vaak letterlijk op één toon) en soms ronduit vals gelamenteer laat horen... en wég is de magie! Transcendental black metal noemen de bandleden hun muziek, maar 'transcendentaal' is het hooguit in de zin dat de vocalen zich totaal van de muziek hebben eh... losgezongen.

Wat zangkunsten betreft wist het voorprogramma veel meer te overtuigen. Een frêle jongedame, het gezicht verborgen achter heur haar, zong folky liedjes met een donkerbruin stemgeluid dat zo nu en dan aan Diamanda Gálas of aan de latere Scott Walker deed denken. Af en toe trapte ze haar pedalen in en klonk haar twaalfsnarige gitaar als een wervelstorm. Fijn voor de oren, dit Circuit des Yeux.