 |
Twee dagen na de ‘Jordy-affaire’ is de (publiciteits)storm alweer gaan liggen, is het stof nedergedaald. Sommige media kozen voor een wat originelere invalshoek, de meesten praatten elkaar grotendeels na, maar het oordeel was vrijwel unaniem: wat het Gemeentelijk Vervoer Bedrijf heeft gedaan kon niet door de beugel. Het GVB mocht dan nog zo hard roepen dat het hier geen ‘censuur’ betrof, dat wás het natuurlijk wel – en men heeft zich er flink mee in de vingers gesneden. Helemaal gênant werd het toen het subject van het ‘kwetsende’ kunstwerk, Albert Verlinde zelve, op televisie verklaarde daar geen enkel probleem mee te hebben. Waar in de meeste artikelen vooral de nadruk op het censuur-aspect werd gelegd, ging het daaronder in de comments vaak over de ‘smakeloosheid’ van het kunstwerk. Alsof kunst altijd maar smaakvol moet zijn. Of respectvol. Onzin natuurlijk. En hoe voorspelbaar: in talloze reacties kwam het ‘subsidieslurp’-verwijt naar voren. Ach ja... Slechts een paar websites, zoals Trendbeheer, gingen in op de inhoud van het kunstwerk. Dat het een rip off zou zijn van een eerder kunstwerk van Jonas Staal – waar het inderdaad een sterke verwantschap mee heeft. En of een kunstenaar zijn pijlen niet op belangrijkere zaken moet richten dan op ‘licht amusement’. Ook dat is onzin: een kunstenaar móet helemaal niks.
Jordy Koevoets’ In Memoriam-kunstwerk is slechts vier of vijf uurtjes in het echt te zien geweest, maar de drie, vier foto’s die ervan zijn gemaakt zijn door talloze media overgenomen en uitgebreid op televisie vertoond – tot in Albert Verlinde’s eigen RTL Boulevard aan toe. Jordy kan, na aanvankelijke teleurstelling, niet ontevreden zijn met hoe één en ander is verlopen. Sterker nog: hij komt, om met Vice te spreken, ‘glansrijk als winnaar uit de bus van deze kleine ophef’. En ondergetekenden? Tja, het is overduidelijk dat we de reacties die In Memoriam teweeg kon brengen schromelijk hebben onderschat en dat mogen we onszelf aanrekenen. En we hebben de goede verstandhouding met onze gastheer, want dat ís het GVB nu eenmaal, danig op de proef gesteld. Gelukkig is dat laatste met een sisser afgelopen en kunnen we onze Inkijk-activiteiten ‘gewoon’ blijven voortzetten. Daarnaast zitten we nu met een lege galerie, maar daar hopen we binnen een paar dagen een oplossing voor te hebben. Oh, en hoewel wij van Polderlicht slechts sporadisch werden genoemd in al die artikelen, werd onze website alleen al op maandag meer dan vierhonderd keer bezocht. Is al dat gedoe toch nog érgens goed voor geweest.
Een relletje als dit ontstaat in no time, maar het is even snel ook weer voorbij. Datgene waar ‘de hele wereld’ (dixit GVB) zich de ene dag druk over maakt, is diezelfde wereld de dag erna alweer vergeten. Daarmee voegt dit akkefietje zich naadloos in de eindeloze stroom nikserige en opgeblazen ‘onzin-nieuws’ waar Jordy Koevoets’ kunstwerk nou juist een aanklacht tegen wil(de) zijn. De ironie is niet te missen. Tenslotte: het raakte in alle ‘ruis’ wat ondergesneeuwd, maar ook in de stations Weesperplein en Waterlooplein zijn afgelopen weekend, door resp. John Oosting en Roy Vastenburg, nieuwe exposities ingericht. Die zijn allesbehalve controversieel en al helemaal niet ‘kwetsend’ – maar elk op hun eigen manier zeer geslaagd. Gaat u vooral kijken.