maandag 19 december 2016

jaarlijssie

Machinespektakel @ Stedelijk Museum, Amsterdam  |  het ruimteschip in Arrival

In navolging van zowat alle muziek-/filmtijdschriften en -websites hebben ook wij van Polderlicht een volkomen subjectief overzicht opgesteld van wat we in 2016 goed, boeiend, leuk, spannend en/of inspirerend vonden. Het aanbod is tegenwoordig gigantisch en niet of nauwelijks bij te houden, maar we doen ons best...  We bezochten dit jaar een 70-tal tentoonstellingen en kunstgerelateerde zaken, waaronder enkele in het buitenland. En met dank aan de Cineville-pas zaten we gemiddeld één komma twee keer per week in een hoofdstedelijke bioscoop. Alleen wat betreft concerten en platen was onze 'oogst' dit jaar wat beperkter. In min of meer willekeurige volgorde:

KUNST

1. Machinespektakel @ Stedelijk Museum Amsterdam – de machines van Jean Tinguely bewegen vaker niet dan wel, dus met dat ‘spektakel’ valt het wel mee (of tegen, zo u wilt) maar de imponerende totaalinstallatie Mengele Tozentanz in de verduisterde erezaal maakt dat helemaal goed. Dan maar even geduld hebben. Nog te zien t/m 5 maart a.s.
2. Close-Up @ EYE Filmmuseum. Veertien totaal verschillende werken, tezamen een uiterst brede staalkaart van wat er anno 2016 zoal mogelijk is in, met en rond het medium film.
3. Olafur Eliasson @ Versailles (F). Tussen de drommen zich aan barok klatergoud vergapende toeristen zochten en vonden we een tiental ‘Eliassons’, de één wat indrukwekkender dan de ander. Voor het fijne Trendbeheer schreven we een uitgebreid verslag.
4. Theo Jansen & Zoro Feigl @ Verbeke Foundation, Kemzeke (B). Eindelijk kwam het er een keer van en waren we in de gelegenheid om Geert Verbeke’s ruige openluchtmuseum vol – soms halfvergane – sculpturen en installaties te bezoeken. Jansens strandbeesten en Feigls kinetica waren er volkomen op hun plek, en de rest was ook niet verkeerd.
5. Big Art @ v/h Diamantbeurs, Amsterdam. Een fijne no nonsense-tentoonstelling tijdens de nogal pretentieuze Amsterdam Art Week. Uiterst g
evarieerd, voornamelijk ruimtelijk, groot (en wat minder groot) werk.
6. Anish Kapoor @ Rijksmuseum, Amsterdam – lekker viezige vleeshompen in de eregalerij.
7. GesammttkkunnsttMeshuggahhLaandtttt @ Witte de With, Rotterdam – een even maffe als innemende teddyberen-uitstalling van sixties-icoon Charlemagne Palestine.
8. Daniël Buren @ Fondation Louis Vuitton, Parijs – kleurrijke ingreep in glossy kunstpaleis resulteerde in nóg een Trendbeheer-verslag.
9. Neonmuseum @ Warschau (P) – piepklein maar charmant.
10. Metrostations @ Napels (I) – de mooiste metrolijn ter wereld?

CINEMA
1. Arrivalbezoek uit de ruimte leidt tot een onderhoudend lesje in wat taal in essentie is: een stelsel van afspraken, gebaseerd op sociale codes. Science fiction meets Ludwig Wittgenstein meets melodrama, zoiets.

2. Évolution - een cinematografisch raadsel zonder eenduidige oplossingen, over een alternatief maritiem ecosysteem dat met Charles Darwin niet veel van doen heeft. Of?  
3. I, Daniel Blake – misschien wel de belangrijkste film van het jaar. Boze witte man (en dito vrouw), gemangeld tussen uitkeringsinstantie en voedselbank. De voltallige Rutte-kliek zou deze film verplicht (en desnoods liefst vastgebonden op een stoel) twintig keer achter elkaar moeten kijken.
4. Nocturnal Animalstwee verhaallijnen die door, langs en over elkaar heen goed zijn voor een even intrigerende als oogstrelende puzzel. Tevens een (terecht) wat karikaturaal beeld van het topsegment van de kunstmarkt.
5. The Revenant – drie uur lang op de grens tussen leven en dood. De aanval van die beer is onvergetelijk, en wat denkt u van overnachten in een dood paard?
6. The Neon Demoneten of gegeten worden in de oppervlakkige fotomodellenwereld, gevat in übergestileerde beelden.
7. One More Time With Feeling in (stemmig) zwart-wit en (overbodig) 3D gefilmd opnameproces van Nick Cave's elpee Skeleton Tree, getekend door de moeizame verwerking van de dood van 's mans 15-jarige zoon. Daarna klinkt die rommelige, half affe plaat niet per se beter maar wel voelen we 'm meer. 
8. La Abrazo Di Serpiente – cultuurclash in het Amazonegebied: kolonist versus nobele wilde indiaan in verbluffend fraai zwart-wit.
9. Neon Bull poëtische film over het harde leven rondom een rondreizende rodeo op zijn Braziliaans. Stieren worden omgetrokken; hengsten áfgetrokken...
10. Gimme Shelter klassieke rockumentary uit 1969 over een gratis openluchtconcert van the Rolling Stones voor 300.000 (!) hippies. Nul voorzieningen, wagonladingen drank en dope, een gewapende gek en de Hells Angels bij wijze van security... dat kón niet goed gaan. Ook bij de zoveelste herziening een verbijsterende film.   
   
CONCERTEN
1. Anna von Hausswolff @ Bitterzoet – douze points! Op de avond van het Eurovisie Songfestival waren wij in de ban van deze Zweedse sirene en haar afwisselend etherische en loodzware mix van gothic, drone en folk.
2. The Ex & Friends @ De Ruimte – feestelijk concert ter gelegenheid van de (her-)opening van het restaurant annex impropodium te Amsterdam-Noord. Het enthousiaste publiek brak de zaak zowat meteen weer af...
3. King Champion Sounds @ De Groote Weiver – elpeepresentatie van Ajay Saggar’s ‘big band’ in het gezelligste zaaltje van Wormerveer en omstreken. Ook met Deutsche Ashram en Mrs Pilgrimm.
4. Carla Bozulich @ Occii – samen op één avond met Lydia Lunch in Amsterdams leukste venue, de Occii aan de Amstelveenseweg. Carla kwam, zag en overwon met slechts een bas, wat effecten en Die Stem.
5. Panoptikon @ Popinn Park – spannende houtje touwtje-soundscape van Portugese makelij tijdens een uiterst intiem concert voor zes (!) bezoekers, zomaar op een zondagmiddag in Amsterdam-Oost.

PLATEN
1. The Dwarfs Of East Agouza: Bes – doorjakkerende krautrock met stekelig gitaarspel. Uit Caïro.
2. Swans: The Glowing Man – alweer twee uur aan monolithische, bezwerende noiserock met sjamanistische kwaliteiten en zo nu en dan een 'hemelse' passage. Ietsjes minder indrukwekkend dan voorganger To Be Kind, maar dát was dan ook een meesterwerk.
3. Deutsche Ashram: Deeper And Deeper – Galmende droompop met vette knipoog naar Cocteau Twins en andere jaren '80-helden. Sfeertje meneertje.
4. Brian Eno: The Ship – een ‘hoorspel’ over het lot van de Titanic. Duistere soundscapes met door de elektronische mangel gehaalde zang en een opmerkelijk positieve finale.
5. Josephine Foster: No More Lamps In The Morning – live in de studio opgenomen, charmant rammelende liedjes vol folk-invloeden uit allerlei hoeken en gaten. Weifelend gitaarspel begeleidt een stem als een zingende zaag.

...en op de valreep, want pas een week in huis: Esben And The Witch: Older Terrors 'Zelden zo'n overrompelende plaat gehoord', zei de kenner. Juist!