Het zou veel meer voor de hand hebben gelegen als VPRO's Zomergasten een kunstenaar had uitgenodigd die fel zou ageren tegen het anti-culturele politieke klimaat van 2011. Eentje die zou uitleggen dat de bezuinigingen van onze 'Staatssecretaris tegen Cultuur' een ongekende ramp gaan betekenen voor de sector...
Het werd Erik van Lieshout. En het woord 'bezuinigingen' viel pas in de laatste minuut. Net als in zijn werk bleef Van Lieshout dicht bij zichzelf en zijn fascinaties. Gast en gastheer zaten veelal op verschillende golflengtes: het moet voor Jelle Brandt Corstius hard werken zijn geweest met zo'n halve(?) ADHD-er aan tafel. Van Lieshout sprak in zoekende, hortende, halve, soms ronduit ontwijkende, maar altijd vol-Brabantse zinnen, en bleef drie uur lang zijn eigenste authentieke (en sympathieke) zelf. Dat en de geweldige fragmenten over -vooral Duitse- kunstenaars maakten deze 'achtbaan van een uitzending' zeer de moeite waard.
Hoogtepunt één: Klaus Kinski's monoloog over Jezus Christus die ontaardt in een verbaal gevecht met het publiek. Hoogtepunt twee: Jörg Immendorff die in het bijna laatste fragment zegt: "Als je musea laat vullen op basis van volksreferenda, dan weet je wat je krijgt... vullis!" en wiens tentoonstelling wordt geopend door Herr Bundeskanzler Schröder. Iets dat premier Rutte noch vazal Zijlstra óóit zouden doen. En daarmee werd het huidige politieke klimaat op de valreep tóch nog even becommentarieerd.