zondag 15 januari 2012

terugblik@home [slot]


Barbara en Wally wonen in het allermooiste pand van de hele route, maar de bezoeker werd geleid naar de donkere, vochtige kelder. Om daar vervolgens betoverd te worden door de geheel eigen wereld die Marijke Neppelenbroek wist op te roepen met allerlei rond draaiende, in elkaar gefrunnikte staketseltjes, aangelicht met fietslampjes. Heel bijzonder, heel feeëriek, een op zichzelf staand universumpje onder de grond. Eén van de onbetwiste hoogtepunten van de polderlicht@home-route, en dat vonden niet alleen wij maar dat vond ook ons publiek. Omdat de reserveringen via email binnenkwamen, beschikten we over een groot aantal mail-adressen van bezoekers. Dat gaf ons de gelegenheid om hen achteraf te benaderen. We hebben naar 134 mail-adressen een vragenformulier gestuurd. We hebben er daarvan liefst 63 teruggekregen, waarvoor uiteraard veel dank. Hieronder de vragen en de antwoorden:

Bezocht u eerder een Polderlicht-project? Van de 62 respondenten antwoorden 40 met 'ja', bijna tweederde deel dus. Dat betekent dat we door de jaren een (deels) vast publiek hebben vergaard.

Wat vond u van het concept? (geef een rapportcijfer tussen 0 en 10:) Deze vraag kreeg een overweldigend goede respons: slechts één persoon gaf een 7; de rest gaf een 8 of meer, tot een paar keer 10 aan toe. Het gemiddelde komt uit op een 8,6!

Wat vond u van het niveau van de getoonde kunst? (geef een rapportcijfer tussen 0 en 10:) Menigeen vond het niveau nogal wisselend. Het gemiddelde is niettemin een mooie 7,2

Welke kunstwerken spreken u het meeste aan? De bijdragen van Marijke Neppelenbroek en Femke Schaap waren dé grote favorieten; ze werden resp. 50 en 49 keer genoemd. De volgorde van waardering was als volgt: Marijke Neppelenbroek / Femke Schaap / Takako Higashihata / Peter Zegveld / Arjen Boerstra / Roy Villevoye & Jan Dietvorst / Mayke Verhoeven / Bart Prinsen / Constant Dullaart / Ronald van der Meijs / Sonja Karle / Serge Verheugen / Willem Sjoerd van Vliet / Annette van den Toorn / Tamar Frank

Vond u de route te kort, te lang of precies goed? Op één keer 'te lang' en één keer 'te kort' na, vond iedereen de lengte van de route precies goed.
Eén iemand schreef dat haar kinderen het na zeven werken voor gezien hielden, een ander was juist blij dat haar kinderen het zó leuk vonden dat ze alles wilden zien.

Vond u de informatievoorziening slecht, redelijk of goed? Acht mensen vonden de informatie redelijk, de rest vond 'm goed. We kregen een paar complimenten over de duidelijke plattegrond, maar een betere, meer uniforme aanduiding op de eigenlijke adressen is een goed idee.

Waar hoorde u over ons project? Ongeveer de helft geeft aan te hebben gereageerd op een email-bericht, hetzij van onszelf, van één van de deelnemende kunstenaars of van één van de gastgezinnen. De overigen hoorden over erover door (in volgorde van vermelding:) Dwars door de Buurt / Stadsdeelkrant / Parool / Flyers / Uitkrant / Facebook / Anderszins

Stel, we doen nog eens zo'n project, en stel u woont in Oost, wilt u dan fungeren als gastvrouw/-heer? Liefst de helft geeft aan wel gastvrouw/-heer te willen zijn. Maar da's makkelijk gezegd, want de meesten daarvan wonen niet in Oost.... Uiteindelijk zitten er zo'n acht serieuze reacties bij, waar we in de toekomst wellicht wat aan hebben.

Heeft u nog opmerkingen? Michiel Schierbeek
schreef: “Een leuke mini Chambres d'Amis!”
Machteld van Thiel
schreef: “De kunstroute lopen is op een andere manier door een buurt lopen, verkennen en met andere ogen bekijken.”
Emmie Leenen
schreef: “Wat mij vooral opviel, was dat het werk vaak prachtig afgestemd was op de locatie [...] Dat in combinatie met het contact dat ontstaat met de bewoners die hun huis ter beschikking stellen, maakt dat het een heel bijzonder project is.”
Nienke van Beers
was wat kritischer: “Mooi concept, van mij mag het uitgebouwd worden met (nog) betere kunstenaars en strengere (gast)curators (nu te veel niveauverschil). [...] Verder goed en bijzonder!”
Henny Straatman
schreef: “Bij jullie evenement geldt: het hoeft niet veel geld te kosten om een verbluffend resultaat op te leveren. In deze barre tijden van bezuinigingen betekent het dat jullie opnieuw een mooi aanbod hebben verwezenlijkt.”
Marlene Zwaan
hecht minder aan gastvrijheid. Ze schreef: “De interessantste kunst is voor ons die nog doet denken aan die van het oorspronkelijke (Polderlicht-)concept: licht en geluid in een omgeving die enigszins vervreemdend werkt. Een persoonlijke ontvangst van de bewoner is daarbij niet relevant.”
C.P.M. Sebregts
schreef: “Goed georganiseerd en zeer goede communicatie! Alles duidelijk, goed verzorgd en klantvriendelijk. Echt een bijzonder compliment waard, want dat maak je bepaald wel eens anders mee, zelfs bij grotere instituten als musea e.d. De keuze van de lokaties voor de verschillende kunstwerken zeer goed. Bij veel lokaties leek het alsof ze speciaal bij het kunstwerk waren gezocht, terwijl dat volgens mij niet zo was. Dus: zeer goed ingericht. Dank voor dit bijzondere pareltje en ik hoop van harte dat jullie project voor de komende jaren gesubsidieerd blijft. Stadsdeel Oost zou echt iets verliezen als ze dat niet zouden doen!”
Ton Haans
was zeer kritisch over bijna alle kunstwerken. Zo scheef hij over het werk van Roy Villevoye & Jan Dietvorst: “Flauwekul! Etnocentrisme gecombineerd met exotisme. Niet meer doen!” Om vervolgens te eindigen met: “[...] een inspirerende wandeling, de inkijkjes in de huizen waren verrassend, de buurt afwisselend en de gastheren/vrouwen uiterst gastvrij. Wanneer ze een en ander over de installaties vertelden gaf dat een goede achtergrondinformatie. Kleinschaligheid is ook een aangename invalshoek, grootschaliger opzet ontneemt intimiteit die nu juist weldadig aan deed.”
Dorette Evers
tenslotte heeft goede herinneringen aan één van onze eerdere projecten. Ze schreef: “Van mij mag er weer lichtkunst komen in het seinhuis van het Muiderpoortstation!”