no future: erkenning... hoezo?

‘Eindelijk erkenning!’ Hoofd VPRO-radio Gerard J. Walhof begon en eindigde er zijn rede mee in een afgeladen W139, afgelopen donderdagavond, bij de presentatie van de Vinyl-box. Walhof refereerde aan de ongekende hoeveelheid publiciteit en evenementen die alle No Future Nu/Ultra2012-aktiviteiten momenteel gegenereren. ‘Eindelijk erkenning!’... het is een opmerking die ons wat vreemd voorkomt. Gerard Walhof heeft -net als vele anderen- vanuit de donkere jaren ‘80 en de Do It Yourself-houding een glanzende carrière weten op te bouwen, en heeft wat dat betreft niet over erkenning te klagen, maar dat is niet waar we hier op doelen. Nee, we vinden het een vreemde opmerking omdat het óns –punkers, wavers en Vinyllezers van het eerste uur- daar nooit om ging. Wij vormden onze eigen, obscure smaak en keken neer op de mainstream, weg van de gevestigde orde... het láátste wat we wilden was erkenning uit die hoek.

Dat neemt niet weg dat veel van wat er in de grenzebandeloos creatieve jaren ‘77-‘84 gebeurde té bijzonder is om niet nog eens voor het voetlicht te brengen. En dat alle huidige aandacht voor de No Future-periode welkom is, en we er graag een steentje aan bijdragen door de lezingen in onze Inkijk-galerie mogelijk te maken. Bovendien: hoe mooi en informatief de expositie in het sjieke Utrechtse Centraal Museum ook moge zijn, naar de geest van ‘toen’ is onze eigenste underground-galerie stiekem een veel logischere locatie voor een terugblik.