zaterdag 1 november 2014

inkijk | inkijk | inkijk


Yes, er zijn weer nieuwe exposities ingericht in onze Inkijk-etalagegalerieën in de drie Amsterdamse metrostations-waarvan-de-namen-met-een-W-beginnen. In de Inkijk in metrostation Weesperplein toont Dan Geesin monumentale, basale ‘oer’-vormen die doen denken aan de prehistorie alswel aan die mooie niervormige tafeltjes en aanverwant spul uit de jaren ‘50 - zie bovenstaande foto. De vormen staan hangen ieder op zichzelf, individualistisch als de neten maar niettemin een hechte familie vormend. Het werk beweegt continue en genereert de nodige aandacht. De beweging is even rusteloos als rustgevend, het geheel ademt –om er nóg een paradox tegenaan te gooien- een nerveus soort Zen. De in Amsterdam woonachtige Brit Geesin is een echte homo universalis: hij schrijft, zingt en speelt uit duizenden herkenbare harmoniumliedjes, componeert filmmuziek, maakt (animatie-)films, tekent en maakt ruimtelijke installaties zoals Dildos for Giants dat nu in de Inkijk is te zien.

Geesin's seksspeeltjes-voor-reuzen draaien rond door middel van plafondmotortjes. Dat, en het materiaal waaruit ze zijn gezaagd, hebben ze gemeen met de teksten die Niels Post ons laat zien in metrostation Wibautstraat. Niels maakt conceptuele kunstwerken die meestal gebaseerd zijn op zaken die zó alledaagse en alomtegenwoordig zijn dat we ze nauwelijks nog zien. Of we niet willen zien, zoals de duizenden spamberichten die dagelijks op onze inbox worden afgevuurd maar gelukkig door slimme spamfilters worden tegengehouden. In tegenstelling tot normale mensen grasduint Niels graag door de stinkende krochten van zijn spamfilter, op zoek naar teksten die ondanks -of juist dankzij- hun knullige (ver-)taalfouten intrigeren en soms zelfs een bepaalde mate van poëzie hebben. Fragmenten van die teksten vergroot hij uit en worden her en der in de openbare ruimte geplaatst, in de vorm van plakletters of – zoals in de Inkijk- in de vorm van secuur met de hand gezaagde houten letters. De korte teksten mogen dan zorgvuldig door een spamfilter uit ons aller leven zijn geweerd, dankzij de nog veel zorgvuldiger ‘Nielsfilter’ zijn ze weer te zien. On Spam, Lectori Salutem #3 bestaat uit een twintigtal zinloze spam-aanspreektitels die al even zinloze rondjes draaien. Het resultaat is een intrigerende typografische perpetuum mobile.

Eind november begint de derde editie van het Amsterdam Light Festival. Bij wijze van ‘voorproefje’ tonen we een lichtinstallatie van De Theatermachine in de Inkijk in metrostation Waterlooplein, precies onder de Illuminade-route van het ALF. Floriaan Ganzevoort en Maarten Warmerdam zijn twee lichtontwerpers die lichtplannen maken voor theaterstukken, maar ook voor ondermeer het Filmmuseum Eye en het Stedelijk Museum. Voor in de Inkijk bedachten ze  een strakke geometrische vorm die een mysterieus infrarood licht voortbrengt. De titel, Curiosity, is treffend gekozen want naast enig onbehagen wekt het futuristische geval vooral nieuwsgierigheid op. Want wat is dit eigenlijk voor een ding? En wat doet het? En vooral: is het wel veilig in dat rode licht? Geen nood, het glas van de ramen is dik genoeg: een fatale dosis infrarode straling blijft u bespaard.