maandag 24 augustus 2015

maandag muziekdag | 1. de tien favoriete platen van ronald van der meijs

Ronald van der Meijs: A Time Capsule Of Life | Ali Farka Toure: Savane

Twee weken geleden stuurden we zo'n twintig kunstenaars -zonder uitzondering fijne mensen (m/v) waarmee we één of meerdere keren hebben samengewerkt- de vraag of ze ons een lijst met hun tien favoriete elpees of ceedees wilden opsturen. Naar welke muziek luisteren deze creatieven het liefst in hun atelier? Wat inspireert hen bij het maken van beeldend werk? Zijn er platen waar ze iets van hebben geleerd? Moeilijke vragen...  Eén van hen schreef ons: “Ik heb geen favoriete muziek [...] Ik luister naar natuurgeluiden of stadsgeluiden”; de rest reageerde verrast en/of geïntrigeerd en beloofde een lijstje plus motivatie in te leveren. Ronald van der Meijs –met wie wij dankzij zijn deelname aan o.m. Polderlicht, Etalagalerie Inkijk, Polderlicht@home en Hanging Around inmiddels een decenniumlange geschiedenis hebben- is de eerste in een hopelijk lange reeks met een lijst favoriete platen. Ronald's lijst is 'zo divers mogelijk' en kent de nodige verrassingen. Subsurfing? Murcof? Nooooit van gehoord... dus dat wordt uitchecken! Komt-ie:

Grizzly Bear: Yellow House
Miles Davis: Ascenseur pour l'échafaud (soundtrack)
Amon Tobin: Isam
Ali Farka Touré: Savane
Chris Whitley: Living with the law
Subsurfing: Frozen Ants
Patrick Watson: Wooden Arms
Ernst Reijseger: Tell Me Everything
Murcof: Martes
Jeff Buckley: Grace

Ronald: “Een moeilijke keuze hoor, slechts tien stuks... Ik heb het zo divers mogelijk gehouden want ik luister naar veel verschillende soorten muziek. Het ligt een beetje aan de dag, de stemming en wat ik moet doen. Dit gaat van klassiek tot techno van 180 bpm. Het zijn stuk voor stuk albums die ik in mijn atelier op repeat had staan toen ik er bekend mee raakte. Dat is wel één van de graadmeters voor een album dat blijft. Voor mij zijn het ook albums die vele malen aan het ‘alledaagse’ voorbij gaan. Ze zijn fijnzinnig, verhalend, veelzijdig, mooi van zang en gedetailleerd. Ik word altijd gegrepen door iets wat op de een of andere manier vernieuwend en origineel klinkt. Dat wil nog niet perse zeggen dat ik het ook goed vind want daar komt meer bij kijken. Ik heb zelf elektronische muziek en soundscapes gemaakt en weet hoe moeilijk het is om een goede compositie te maken. Het lijkt voor mij zelfs op architectuur en heeft ook veel raakvlakken met wiskunde. Ik heb ook wel een bepaalde obsessie voor geluid. Een fijn album, dat zit voor mij in de vindingrijkheid van de geluiden, hoe zijn ze gemaakt, het moet juist niet klinken als presets uit een synthesizer bijvoorbeeld. Soms hoor je hoe er met verschillende lagen een geluid is opgebouwd, daar hou ik van. En de manier waarop die nummers in elkaar zitten, hoe alles is opgebouwd, de opeenvolging en combinatie van tonen, akkoorden en ritmes. Soms heel complex en soms ook super simpel, in de vorm van less is more. Ik kan er kippenvel van krijgen. Hier is geen enkele wetmatigheid voor maar bij deze albums had ik dat meteen. Het heeft vast te maken met een bepaalde frequentie die aansluit op de frequenties van je eigen lichaam... [de genoemde albums] hebben stuk voor stuk een bijzondere sfeer. Ik kan er eindeloos in wegdromen, maar vooral word ik er door meegezogen. Het is heerlijk om telkens weer kleine audio-details te ontdekken. Mijn favoriete platen zitten er vol mee.”