Wim Vonk: Een reconstructie van een illegaal naaiatelier (detail) | Brian Eno & David Byrne: My Life in the Bush of Ghosts |
Een paar weken geleden vroegen wij een aantal kunstenaars om ons een lijstje met hun tien favoriete elpees of cd’s plus een korte motivatie te sturen. De meesten wilden graag aan dat verzoek voldoen, maar men vond het bepaald geen makkelijke opgave. In een tijd dat de liedjes en albums met duizenden tegelijk te downloaden of via Youtube te beluisteren zijn is het maken van een lijstje van slechts tien platen niet zozeer een kwestie van samenstellen alswel van rigoureus schiften. Van kill your darlings. Welke tien platen gaan mee naar een onbewoond eiland, welk tiental redt iemand uit zijn of haar brandende huis, welke doen er echt toe? Vandaag de selectie van tekenaar en installatiebouwer Wim Vonk, die twee keer in onze Etalagegalerie Inkijk in metrostation heeft geëxposeerd; recentelijk nog met zijn project GRAIK (Gerrit Rietveld Academie & IK), waarin hij op hoogst eigenzinige wijze terugblikt op zijn carrière als tekendocent aan ‘de Rietveld’. Van zijn lijst staan er drie in de Polderlicht-kast, de rest kennen we van horen zeggen of helemaal niet. Dus dat wordt weer Youtuben!
Wim Vonk: “Dat valt nog niet mee om een liistje van de mij meest inspirerende
muziek te maken... omdat ik van velerlei soorten muziek houd... hoewel, dat is
niet helemaal waar... jazz, techno, house, opera: daar hoef je me niet voor
wakker te maken. Cantate flamenco echter geeft me kippenvel hoewel ik
er amper een woord van versta... maar het gaat om duende, ‘de vonk die
overslaat’... lichamelijk en of geestelijk geprikkeld worden!!!... en vaak gaat
dat samen. Toen jullie mij dit verzoek deden had ik meteen een lijstje van
zo’n veertig favoriete nummers in mijn hoofd die voor mij allemaal
even belangrijk zijn... maar goed, jullie vroegen dus om elpees en ook daar
staat lekker veel muziek op... bovendien gaat er niets boven het luisteren naar
muziek met de elpeehoes in je handen... de keuze is dan ook gevallen op zowel
vorm (de hoes dus) als muziek. Hier zijn ze in willekeurige volgorde:
The Roches: The Roches
Bob Dylan: Blood on the tracks – met het nummer Lily, Rosemary and
the Jack of Hearts
Brian Eno en David Byrne: My Life in the Bush of Ghosts
John Cale: ...eigenlijk al zijn elpees... maar ik kan niet kiezen tussen
Slow Dazzle en Paris 1919
Brian Jones – Presents the Pipes of Pan at JouJouka... een
soort antropologisch muziekonderzoek: ”Magic Calls Itself... the Other
Method for Controlling Matter and Knowing Space”
James Brown and the Famous Flames: Soul Fire... de beste dansplaat
ooit gemaakt
Laurel & Hardy: The Golden Age Of Hollywood
Comedy; Dialogue & Songs From Selected Hal Roach
Films
Lou Reed: Berlin
The Kinks: Everybody’s in Show-Biz – omdat Ray Davies een
geweldige tekstschrijver is
The Specials: The Specials – eigenlijk bijna alle Ska muziek
maar de door Elvis Costello geproduceerde debuutelpee van The Specials pik ik er
maar uit.
Nou, dat is mijn lijstje ... ik heb er nog wel een stuk of vijftig die ik er aan
toe kan voegen. En dan heb ik het nog niet eens over mijn favoriete klassieke
muziek gehad... maar die valt af omdat ik daarbij nog geen één inspirerende platenhoes
ben tegengekomen... Hoewel niet makkelijk vond ik het leuk om te doen. Met dikke groet!"