Eergistermiddag opende onze lichtkunsttentoonstelling
Lichtjaren
in het
Kunstfort te
Vijfhuizen. Mede met dank aan het stralende weer mochten wij een
opkomst van meer dan tweehonderd geïnteresseerden verwelkomen. Zoveel hadden we
er niet verwacht – en zoveel pasten er ook niet in de verduisterde ruimte
waarin
Willem
Marijs oftewel het
Electromagnetisch Veldorkest een licht-
en geluidperformance opvoerde. En van diegenen die er wél inpasten liep een deel
al gauw weg... het is dan ook een
acquired taste wat Willem laat
horen en zien: harde witte ruis die van hoog naar laag gaat, simultaan met de
sterkte van het licht dat uit zijn TL-sculpturen schijnt, en dat alles in een
laboratorium-achtige opstelling met héél veel snoertjes. Ons mogen ze er voor wakker maken, maar voor menigeen waren de twaalf minuten
die het optreden duurde precies lang genoeg. Daarna was het tijd om
de tentoonstelling te bekijken. De complimenten vlogen ons om de oren, al was
het uiteraard wachten op afwijzende opmerkingen over
Matthijs Munnik‘s
stroboscoopinstallatie - die is immers nog veel heftiger de openingsact van Willem
Marijs. (Zo extreem als het moge zijn, zo verslavend lekker ook
is dat werk van Munnik. Maar niet iedereen kan zulke eh...
weelde aan.) Het werd steeds gezelliger, de welverdiende drankjes smaakten
uitstekend en naar méér en de avond viel bijna ongemerkt in. Kortom: missie
geslaagd!
Op de foto's vanaf linksboven met de klok mee: het Electromagnetisch Orkest | Mariska de Groot's Cine Chine | Een grote hit bij jong en oud: Peter Zegveld's Busje | publiek van alle leeftijden rond een klassiek op art-werk van Johan van Zutphen (foto's Marja van Putten en Thomas Lenden)
