Zwart. Gitzwart. Alles aan de ruimte-, nee gebouw vullende installatie van Levi van Veluw in het Maastrichtse Marres is (op één onderdeel na) zo zwart als roet. Zwart als het grote niets. En toch is er, eenmaal gewend aan het schemerduister, duizelingwekkend veel te zien. De eenzame toeschouwer (er wordt nooit meer dan één persoon tegelijkertijd binnen gelaten) schuifelt voorzichtig van de ene ruimte naar de andere en iedere ruimte laat een nóg indrukwekkender opstelling van zwarte elementen zien. Desoriëntatie ligt op de loer: hoort dat bromgeluid erbij of is het slechts stadsgeruis dat tot diep in deze duistere krochten doordringt? Pulseert het minimale beetje koudwitte licht dat Van Veluw in zijn installatie toelaat écht of zijn het de ogen die hier een spelletje spelen? The Relativity Of Matter is een sinister soort surreële science fiction die zich verre houdt van herkenbare thema’s en enkel en alleen aan zichzelf refereert. Dit is niet zomaar een expositie, dit is een avontuur.