 |
| Roy Ruepert: Monster | Mathieu Klomp: Herdenking III | een object uit de collectie van Klaas de Jonge |
Dit weekeinde werden er weer drie nieuwe tentoonstellingen opgebouwd in onze Inkijk-etalagegalerieën. Daarmee ging wat ooit begon als een tijdelijk project alweer zijn zeventiende(!) jaar in. Heel fijn: het gebodene vliegt weer ouderwets alle kanten op. Roy Ruepert assembleerde van hout, stof, gaas, papier, schuimrubber en nog zo het één en ander een fragiel bouwsel in broeierige bruin- en groentinten. Het toepasselijk getitelde Monster refereert aan de nachtmerries die hij als kind had en waarin enge monsters en vampiers hem vanonder zijn bed of vanachter de klerenkast belaagden. Door op intuïtieve wijze vorm te geven aan deze even persoonlijke als universele (on-)bewuste angsten poogt Roy die te bezweren en het ‘monster’ te ketenen. Of hem dat is gelukt kunt u zien in de Inkijk in metrostation Weesperplein.
In station Waterlooplein (en niet Wibautstraat zoals per abuis in onze persbericht vermeld stond, sorry!) staat Herdenking III van Mathieu Klomp. Net als bij Herdenking I (dat we pakweg twee jaar geleden toonden) betreft het een sculptuur die op zeer arbeidsintensieve wijze is gemaakt van krimpfolie, al is deze een stuk kleurrijker dan zijn voorganger. We zien een flink uit de kluiten gewassen bouwvakker in een overall – in alles het toonbeeld van een Echte Man – die zijn lunchbox heeft geopend en vertwijfeld kijkt wat vrouwlief nú weer op zijn bammetjes heeft gesmeerd. Alweer hetzelfde als gisteren? Of misschien iets lekkers dit keer? Mathieu combineert een zekere heroïek met banale aspecten uit het gewone leven. Dat maakt ook dit werk uit de Herdenking-serie tot een monument voor de beslommeringen van alledag.
De nieuwe expositie in de Inkijk in station Wibautstraat is een etnografisch ’uitstapje'. Hier geen hedendaagse kunst maar traditionele Afrikaanse beelden en maskers uit de omvangrijke collectie Africana van Klaas de Jonge. Deze antropoloog ontketende in de jaren ‘80 een diplomatieke rel doordat hij, na door de Zuidafrikaanse politie te zijn opgepakt voor wapensmokkel voor het ANC, wist te ontsnappen naar de Nederlandse ambassade in Pretoria. Hij heeft daar vervolgens – als een voorloper van Julian Assange – twee jaar lang opgesloten gezeten. Uitgebreide informatie over hoe het precies zat met deze affaire vindt u hier. Ook na De Jonge’s Zuidafrikaanse avontuur bleef de connectie met het donkere continent. Van 1997 tot 2010 verbleef hij in Burundi, Ruanda en Oostelijk Congo en werkte daar in detentiecentra en bij het oplossen van lokale conflicten. De ontmoetingen met slachtoffers en daders van extreem geweld vielen hem zwaar – en vanuit de groeiende behoefte om uit zijn verblijf ook iets positiefs te halen begon De Jonge als een bezetene Afrikaanse kunstvoorwerpen te verzamelen. Het resulteerde in een collectie van vele duizenden objecten. Daaruit maakten we – samen met Wim Vonk, dankjewel Wim! – een kleine maar fijne selectie van zo’n dertig stuks. Als sokkels gebruikten we de handgemaakte blikken kisten die Klaas op de markt van Kigali kocht om zijn collectie Out of Africa te kunnen transporteren. De drie nieuwe exposities zijn te zien tot en met donderdag 3 maart.
Update: Marie-José Vaessen van Oost-online nam een kijkje.