Alweer een week geleden opende, bij een hoge publieksopkomst, het meest recente Polderlicht-project: Ontroerwoud van Wim Vonk. Bij die gelegenheid was er zang (van oriëntaalse snit), dans (op stelten), bier en wijn (altijd fijn) en enkele toespraken. Zo werd het woord tot de aanwezigen gericht door kunsthistoricus Ariel Alvarez. Die stipte een aantal overeenkomsten aan tussen de op de kop af honderd jaar geleden in Zürich opgerichte dada-beweging (waarvan hij zijn specialiteit en het onderwerp van een heel fijn weblog heeft gemaakt) en Wims aanpak en resultaten. Want het waren die maffe dadaïsten die voor het eerst werkten met objets trouvés als stukjes foto en (pak-)papier en een pisbak – trouwens, de naam ‘dada’ komt van een shampoomerk – en dat Wim Vonk het gebruik van ouwe zooi gevonden voorwerpen tot kunst heeft verheven is een understatement. Een andere overeenkomst is de invloed van Afrikaanse kunst. Honderd jaar geleden was wat men toen art nègre noemde heel populair onder avant garde-kunstenaars en ook de dadaïsten lieten zich er graag door inspireren. Eén blik op Ontroerwoud leert dat Afrikaanse kunst ook Wim Vonk bepaald niet koud laat: vele tientallen maskers en voorouder- en fetishbeelden heeft-ie in de installatie verwerkt. (Niet tot ieders genoegen overigens: naar verluidt werd gisteren een bezoeker boos om wat-ie aanzag voor 'het spotten met de Afrikaanse cultuur’...)
Terug naar vorige week: na zijn toespraak trok Ariel een mantel aan, zette een mijter op en bracht als een heuse ‘dada-bisschop’ het klankgedicht Gadji Beri Bimba van dada-oprichter Hugo Ball ten gehore, om vervolgens swingend de aftocht te blazen onder de luide tonen van Talking Heads’ I Zimbra, gebaseerd op datzelfde gedicht. De toon was gezet.
Stichting Polderlicht presenteert: Ontroerwoud – een project van Wim Vonk in CBK Amsterdam, Oranje-Vrijstaatkade 71 | 1093 KS Amsterdam
8 september t/m 22 oktober | woensdag t/m zaterdag van 11.00 tot 17.00 uur (donderdags tot 20.00 uur) | Gratis toegang – donatie voor optredende acts.